гра́баць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гра́баю |
гра́баем |
| 2-я ас. |
гра́баеш |
гра́баеце |
| 3-я ас. |
гра́бае |
гра́баюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гра́баў |
гра́балі |
| ж. |
гра́бала |
| н. |
гра́бала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
гра́бай |
гра́байце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
гра́баючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гра́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм.
1. Разграбаць рукамі што‑н. І хлопец пачаў грабаць пад дошкаю зямлю. Чорны.
2. Вадзіць пальцамі, лапай, дакранаючыся да чаго‑н. [Ваўчыца] рванула полем наўздагад. Спынялася. Па мордзе лапай грабала, Хацела лес убачыць — не магла. Сербантовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гра́бнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.
Аднакр. да грабаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)