го́цанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. го́цанне
Р. го́цання
Д. го́цанню
В. го́цанне
Т. го́цаннем
М. го́цанні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

го́цаць і го́цкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Шумна скакаць, падскокваць; падкідваць на руках.

Г. дзіця.

|| аднакр. го́цнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. го́цанне, -я, н. і го́цканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)