гото́вый в разн. знач. гато́вы;

Будь гото́в! — Всегда́ гото́в! Будзь гато́ў! — Заўжды́ гато́ў!;

гото́вый к услу́гам гато́вы да паслу́г (на паслу́гі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажа́ренный (готовый для еды) спе́чаны; засма́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гато́ўнасць ’гатоўнасць’ (БРС). Відавочнае запазычанне (як і ўкр. гото́вність) з рус. гото́вность ’тс’ (да готовый, готовить).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гато́вы

1. в разн. знач. гото́вый, гото́в;

2. в знач. сказ. гото́в;

я ўжо г. — я уже́ гото́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гато́вы ’гатовы’. Параўн. рус. гото́вый, укр. готовий, польск. gotowy, серб.-харв. го̀тов, ст.-слав. готовъ. Прасл. *gotovъ ’тс’. Найбольш верагоднай з’яўляецца этымалогія Трубачова: *gotovъ гэта вытворнае ад *gotŭ (*g​u̯ătu, супін да і.-е. *g​u̯ā̆ ’ісці’). Да семантыкі параўн. ням. bereit ’гатовы’ (reiten ’ехаць конна’), fertig ’тс’ (да Fahrt ’паездка, падарожжа’); гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 70–72 (там і агляд шматлікіх іншых версій). Прасл. характар маюць і вытворныя: *gotovati: бел. гатава́ць (БРС, Нас., Касп., Сцяшк., Сл. паўн.-зах., Бяльк.), ст.-рус. готовати, укр. готува́ти, польск. gotować, серб.-харв. го̀твати, ст.-сл. готовати і г. д.; *gotoviti: бел. гато́віць (Бяльк., Сл. паўн.-зах.), рус. гото́вить, укр. гото́вити, польск. (старое) gotowić, серб.-харв. го̀товити, ст.-сл. готовити і г. д. Агляд гл. у Трубачова, Эт. сл., 7, 69–70.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)