Гост и гост (госуда́рственный общесою́зный станда́рт) Даст, -а м. и даст, -а м. (дзяржа́ўны агульнасаю́зны станда́рт).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ДАСТ и даст м., ист. (дзяржа́ўны агульнасаю́зны станда́рт) ГОСТ и гост (госуда́рственный общесою́зный станда́рт)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Госць ’госць’ (БРС, Шат.). Рус. гость, укр. гість, польск. gość, чэш. host, серб.-харв. го̑ст, ст.-слав. гость. Прасл. *gostь. Роднасныя формы: гоц. gasts ’чужы, чужаземец’, ням. Gast ’госць’, лац. hostis ’чужы, госць’, ’чужаземец, вораг’. Гл. Бернекер, 337; Траўтман, 80; Фасмер, 1, 447; Слаўскі, 1, 328; Трубачоў, Эт. сл., 7, 67–68.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)