го́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
го́рны |
го́рная |
го́рнае |
го́рныя |
| Р. |
го́рнага |
го́рнай го́рнае |
го́рнага |
го́рных |
| Д. |
го́рнаму |
го́рнай |
го́рнаму |
го́рным |
| В. |
го́рны (неадуш.) го́рнага (адуш.) |
го́рную |
го́рнае |
го́рныя (неадуш.) го́рных (адуш.) |
| Т. |
го́рным |
го́рнай го́рнаю |
го́рным |
го́рнымі |
| М. |
го́рным |
го́рнай |
го́рным |
го́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́вергнуты, -ая, -ае.
Пра горныя пароды: якія ўтварыліся ў выніку дзеяння вулканічных сіл.
Вывергнутыя горныя пароды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́рны¹, -ая, -ае.
1. гл. гара.
2. Які здабываецца з нетраў зямлі.
Горныя пароды.
3. Які адносіцца да распрацоўкі зямных нетраў.
Г. камбайн.
Горныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
высь, -і, ж.
Прастора, якая знаходзіцца высока над зямлёй.
У завоблачную в.
Горныя высі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наго́р’е, -я, мн. -і, -яў, н.
Узвышаная мясцовасць, якая спалучае пласкагор’і, горныя хрыбты і даліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
срэбрано́сны, -ая, -ае.
Пра горныя пароды, якія ўтрымліваюць срэбра.
|| наз. срэбрано́снасць, -і, ж.
С. участка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
петрагра́фія, -і, ж.
Раздзел геалогіі, які вывучае горныя пароды, іх састаў і структуру.
|| прым. петраграфі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ма́гма, -ы, ж.
Расплаўленая маса, якая ўтвараецца ў глыбінях Зямлі.
|| прым. магматы́чны, -ая, -ае.
Магматычныя горныя пароды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мерзлатазна́ўства, -а, н.
Навука пра мёрзлыя тоўшчы ў зямной кары і мёрзлыя горныя пароды.
|| прым. мерзлатазна́ўчы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
альпіні́зм, -у, м.
Від спорту, звязаны з узыходжаннем на высокія горныя вяршыні.
|| прым. альпіні́сцкі, -ая, -ае.
А. лагер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)