га́лечнік, -у, м.

Горная парода, якая складаецца з рачной або марской галькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́рна, -ы, мн. -ы, сарн і -аў, ж.

Парнакапытная жывёліна сямейства пустарогіх; горная антылопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вапня́к, -у́, м.

Асадкавая горная парода, якая мае ў сабе вапну.

|| прым. вапняко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кімберлі́т, -у, М -ліце, м.

Магматычная горная парода, якая ўтрымлівае алмазы.

|| прым. кімберлі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парфі́р, -у, м.

Вулканічная горная парода, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял.

|| прым. парфі́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пясча́нік, -у, мн. -і, -аў, м.

Асадкавая горная парода са спрасаванага пяску.

|| прым. пясча́нікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

база́льт, -у, М -льце, м.

Вулканічная горная парода, звычайна чорнага колеру.

|| прым. база́льтавы, -ая, -ае.

Базальтавая лава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шурф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Неглыбокая вертыкальная горная выпрацоўка для разведвання выкапняў, для ўзрыўных работ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рны I в разн. знач. го́рный;

г. ланцу́г — го́рная цепь;

~ныя лугі́ — го́рные луга́;

~ная краі́на — го́рная страна́;

~ныя лы́жы — го́рные лы́жи;

~ная прамысло́васць — го́рная промы́шленность;

~ная паро́да — го́рная поро́да;

○ ~ная хваро́ба — го́рная боле́знь;

г. воск — го́рный воск;

г. лён — го́рный лён;

г. хруста́ль — го́рный хруста́ль

го́рны II го́рестный, печа́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рный в разн. знач. го́рны;

го́рное де́ло го́рная прамысло́васць;

го́рный хруста́ль мин. го́рны хруста́ль;

го́рный воск мин. го́рны воск;

го́рный лён мин. го́рны лён;

го́рный бара́н зоол. го́рны бара́н;

го́рная боле́знь мед. го́рная хваро́ба;

го́рная о́бласть го́рная во́бласць;

го́рное со́лнце мед. го́рнае со́нца;

го́рный хребе́т го́рны хрыбе́т;

го́рный институ́т го́рны інстыту́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)