горла́н прост. гарлапа́н, -на м., гарла́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарлапа́н м., прост. горлопа́н, горла́н, горлодёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гарла́н, гарла́ніць (БРС, Шат.). Рус. горла́н, горла́нить. Паводле Шанскага (1, Г, 135), рус. горла́н утворана ад го́рло (у значэнні ’сварлівы чалавек’) суфіксам ‑ан.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)