го́рка², прысл.

1. Непрыемна, едка па смаку.

2. Пра адчуванне горкага смаку.

Ад зёлак стала г. ў роце.

3. у знач. выкл. го́рка! Вокліч за вясельным сталом, якім просяць маладых пацалавацца (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́ркаі́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́ркаі́слы го́ркаі́слая го́ркаі́слае го́ркаі́слыя
Р. го́ркаі́слага го́ркаі́слай
го́ркаі́слае
го́ркаі́слага го́ркаі́слых
Д. го́ркаі́сламу го́ркаі́слай го́ркаі́сламу го́ркаі́слым
В. го́ркаі́слы (неадуш.)
го́ркаі́слага (адуш.)
го́ркаі́слую го́ркаі́слае го́ркаі́слыя (неадуш.)
го́ркаі́слых (адуш.)
Т. го́ркаі́слым го́ркаі́слай
го́ркаі́слаю
го́ркаі́слым го́ркаі́слымі
М. го́ркаі́слым го́ркаі́слай го́ркаі́слым го́ркаі́слых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

го́рка-салё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рка-салё́ны го́рка-салё́ная го́рка-салё́нае го́рка-салё́ныя
Р. го́рка-салё́нага го́рка-салё́най
го́рка-салё́нае
го́рка-салё́нага го́рка-салё́ных
Д. го́рка-салё́наму го́рка-салё́най го́рка-салё́наму го́рка-салё́ным
В. го́рка-салё́ны (неадуш.)
го́рка-салё́нага (адуш.)
го́рка-салё́ную го́рка-салё́нае го́рка-салё́ныя (неадуш.)
го́рка-салё́ных (адуш.)
Т. го́рка-салё́ным го́рка-салё́най
го́рка-салё́наю
го́рка-салё́ным го́рка-салё́нымі
М. го́рка-салё́ным го́рка-салё́най го́рка-салё́ным го́рка-салё́ных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

го́рка-сало́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рка-сало́дкі го́рка-сало́дкая го́рка-сало́дкае го́рка-сало́дкія
Р. го́рка-сало́дкага го́рка-сало́дкай
го́рка-сало́дкае
го́рка-сало́дкага го́рка-сало́дкіх
Д. го́рка-сало́дкаму го́рка-сало́дкай го́рка-сало́дкаму го́рка-сало́дкім
В. го́рка-сало́дкі (неадуш.)
го́рка-сало́дкага (адуш.)
го́рка-сало́дкую го́рка-сало́дкае го́рка-сало́дкія (неадуш.)
го́рка-сало́дкіх (адуш.)
Т. го́рка-сало́дкім го́рка-сало́дкай
го́рка-сало́дкаю
го́рка-сало́дкім го́рка-сало́дкімі
М. го́рка-сало́дкім го́рка-сало́дкай го́рка-сало́дкім го́рка-сало́дкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

го́рка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
го́рка гарчэ́й найгарчэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Го́рка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Го́рка
Р. Го́ркі
Д. Го́рцы
В. Го́рку
Т. Го́ркай
Го́ркаю
М. Го́рцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ма́рьина Го́рка г. Ма́р’іна Го́рка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рка-салёны, -ая, -ае.

1. Горкага і салёнага смаку.

Горка-салёная мікстура.

2. Пра ваду: які ўтрымлівае горкія, галоўным чынам сернакіслыя солі (спец.).

Горка-салёнае возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. го́рка го́ркі
Р. го́ркі го́рак
Д. го́рцы го́ркам
В. го́рку го́ркі
Т. го́ркай
го́ркаю
го́ркамі
М. го́рцы го́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ма́р’іна Го́рка г. Ма́рьина Го́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)