назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| го́ману | |
| го́ману | |
| го́манам | |
| го́мане |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| го́ману | |
| го́ману | |
| го́манам | |
| го́мане |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. Гучная невыразная гаворка некалькіх чалавек.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. го́вор; разгово́р; (громкий) го́мон, галдёж;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бязладны шум мноства галасоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыцішэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е;
Тое, што і прыціхнуць (у 1
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́мон
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тлум, -у,
1. Адурэнне, замарачэнне.
2. Шум,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нясто́мны, -ая, -ае.
1. Які не ведае стомы; настойлівы, упарты.
2. Неаслабны, пастаянны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грукатня́, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)