голо́дный

1. прил. гало́дны;

2. сущ. гало́дны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гало́дны

1. прил., в разн. знач. голо́дный;

г. звер — голо́дный зверь;

~ная смерць — голо́дная смерть;

г. паёк — голо́дный паёк;

2. в знач. сущ. голо́дный;

◊ сы́ты ~наму не спагада́е — посл. сы́тый голо́дного не разуме́ет;

~най куме́ хлеб наўме́ — посл. голо́дной куме́ хлеб на уме́;

перабо́рлівы заўсёды г. — погов. привере́дливый (разбо́рчивый) всегда́ го́лоден

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несы́тый

1. (голодный) гало́дны; непад’е́ўшы;

2. перен. гало́дны; (жадный) пра́гны; прагаві́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проголода́вшийся

1. прич. які́ (што) прагалада́ўся; які́ (што) вы́галадаўся; см. проголода́ться;

2. прил. (голодный) гало́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)