го́галь, -я, мн. -і, -яў, м.

Вадаплаўная птушка падсямейства качыных.

◊

Хадзіць гогалем (разм.) — хадзіць важна, ганарыста.

|| прым. гагалі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́галь м., зоол. го́голь;

◊ хадзі́ць ~лем — ходи́ть го́голем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́галь, ‑я, м.

1. Вадаплаўная птушка пад. сямейства качыных.

2. Фасон мужчынскай футравай шапкі.

3. у знач. прысл. го́галем. Важна, ганарыста (хадзіць, трымаць сябе). На перапынках Венька хадзіў па класе гогалем. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́галь-мо́галь, го́галю-мо́галю, м.

Сыры яечны жаўток, расцёрты з цукрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́галь-мо́галь, -лю м. го́голь-мо́голь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́галь-мо́галь, ‑я, м.

Сыры яечны жаўток, расцёрты з цукрам.

[Ням. Gogel-Mogel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагалі́ны гл. гогаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́голь-мо́голь го́галь-мо́галь, -лю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыні́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цынічнага. Цынічнасць учынку. □ Гогаль разам з тым бачыць цынічнасць куплі і продажу ў шлюбных адносінах у камедыі «Жаніцьба». «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стылі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто валодае майстэрствам літаратурнага стылю, майстар стылю. Гогаль быў выдатны стыліст, які цудоўна ведаў рускую мову і валодаў ёю, як сапраўдны майстра. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)