Verbum

анлайнавы слоўнік

гніе́нне, -я, н.

Працэс распаду арганічных рэчываў пад уздзеяннем мікраарганізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гніе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гніе́нне ср. гние́ние; тле́ние; разложе́ние; см. гні́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гніе́нне, ‑я, н.

Працэс распаду арганічных рэчываў пад уплывам гніласных бактэрый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гніццё ср., см. гніе́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гні́ласны, -ая, -ае.

Які выклікае гніенне, выраблены гніеннем.

Гніласныя мікробы.

Г. пах.

|| наз. гні́ласнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гніццё, ‑я, н.

Разм. Тое, што і гніенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапраге́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які нараджае гніенне. Сапрагенавыя бактэрыі.

[Ад грэч. sapros — гнілы і genos — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́ба, -ы, мн. -ы, губ, ж.

Тоўсты, падобны на капыт грыб, які паразітуе на дрэвах і выклікае гніенне драўніны.

|| прым. гу́бавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлен, -у, м. (уст.).

1. Тленне, гніенне, распад.

2. Тое, што разбураецца ці разбурылася.

3. перан. Тое, што недаўгавечна, не мае сапраўднай каштоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)