гніе́нне, -я, н.

Працэс распаду арганічных рэчываў пад уздзеяннем мікраарганізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гніе́нне ср. гние́ние; тле́ние; разложе́ние; см. гні́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гніе́нне, ‑я, н.

Працэс распаду арганічных рэчываў пад уплывам гніласных бактэрый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гніццё ср., см. гніе́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гні́ласны, -ая, -ае.

Які выклікае гніенне, выраблены гніеннем.

Гніласныя мікробы.

Г. пах.

|| наз. гні́ласнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гніццё, ‑я, н.

Разм. Тое, што і гніенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапраге́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які нараджае гніенне. Сапрагенавыя бактэрыі.

[Ад грэч. sapros — гнілы і genos — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́ба, -ы, мн. -ы, губ, ж.

Тоўсты, падобны на капыт грыб, які паразітуе на дрэвах і выклікае гніенне драўніны.

|| прым. гу́бавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлен, -у, м. (уст.).

1. Тленне, гніенне, распад.

2. Тое, што разбураецца ці разбурылася.

3. перан. Тое, што недаўгавечна, не мае сапраўднай каштоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гні́ласны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае гніенне, распад, старэнне. Гніласныя мікробы.

2. Выкліканы гніеннем. Гніласны пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)