гні́да

‘яйцо вошы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гні́да гні́ды
Р. гні́ды гні́д
Д. гні́дзе гні́дам
В. гні́ду гні́ды
Т. гні́дай
гні́даю		 гні́дамі
М. гні́дзе гні́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гні́да

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гні́да гні́ды
Р. гні́ды гні́д
Д. гні́дзе гні́дам
В. гні́ду гні́д
Т. гні́дай
гні́даю		 гні́дамі
М. гні́дзе гні́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гні́да, ‑ы, ДМ гнідзе, ж.

1. Яйцо вошы.

2. Разм. пагард. Пра гадкага, нікчэмнага чалавека. — Хто цябе, гніда, забівае? — з агідай прамовіў Кандрат. Лобан.

•••

(І) гніды падохлі ў каго — дужа спужаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)