гні́біць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гні́блю |
гні́бім |
| 2-я ас. |
гні́біш |
гні́біце |
| 3-я ас. |
гні́біць |
гні́бяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гні́біў |
гні́білі |
| ж. |
гні́біла |
| н. |
гні́біла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
гні́б |
гні́бце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
гні́бячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Трэці́раваць ‘пагардліва абыходзіцца з кім-небудзь; гнібіць’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Праз рускую мову (трети́ровать) і ням. traitieren з франц. traiter ‘абыходзіцца, адносіцца’ < лац. tractāre ‘абыходзіцца з кім-небудзь’ (Фасмер, 4, 101; ЕСУМ, 5, 632; Арол, 4, 101).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)