гну́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. гну́снасць
Р. гну́снасці
Д. гну́снасці
В. гну́снасць
Т. гну́снасцю
М. гну́снасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гну́снасць, ‑і, ж.

Разм.

1. Уласцівасць, якасць гнуснага. Гнуснасць паводзін.

2. Гнусны ўчынак. Зрабіць гнуснасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)