гни́ть несов., прям., перен. гні́сці, гніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гні́сці несов.

1. гнить; тлеть; (о трупах — ещё) разлага́ться;

2. перен. гнить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изгнива́ть несов., разг. гні́сці, згніва́ць; см. гнить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буцве́ць несов., разг. тлеть, преть, гнить, превраща́ться в труху́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истлева́ть несов.

1. (гнить) тлець, трухле́ць, парахне́ць;

2. (гореть) тлець;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлеть несов.

1. (гнить) тлець; гні́сці, гніць; парахне́ць;

2. (гореть без пламени) тлець;

3. перен. тлець;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гні́сці, гніць (БРС, Шат., Касп.). Рус. гнить, укр. гни́ти, польск. gnić, чэш. hníti, серб.-харв. гњи̏ти, балг. гни́я, ст.-слав. гнити. Прасл. *gniti (чаргуецца з *gnojь, гл.). Роднаснымі лічацца ст.-в.-ням. gnitan ’расціраць’, ст.-грэч. χνίει ’распадацца на дробныя кавалачкі’. Падрабязна Трубачоў, Эт. сл., 6, 176–177; гл. таксама Фасмер, 1, 421–422; Слаўскі, 1, 302–303. Вытворныя гнілы́, гніль (*gnitъ, *gnilь) маюць прасл. характар (Трубачоў, там жа’, 174–176).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разлага́ться

1. расклада́цца;

о́кись рту́ти разлага́ется на ртуть и кислоро́д во́кіс рту́ці расклада́ецца на ртуць і кісларо́д;

2. (гнить), гні́сці гніць;

труп разлага́ется труп гніе́;

3. перен. (дезорганизоваться) разбэ́шчвацца; см. разложи́ться​II;

4. страд. расклада́цца; разбэ́шчвацца; см. разлага́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)