гнев гнеў, род. гне́ву м.;

◊

не во гнев будь ска́зано не ў кры́ўду ка́жучы, не ў гнеў бу́дзе ска́зана;

положи́ть (смени́ть) гнев на ми́лость змяні́ць гнеў на ла́ску (на мі́ласць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гнеў ’гнеў’ (БРС). Параўн. рус. гнев, укр. гніе, чэш. hněv, в.-луж. hněw, н.-луж. gniw, балг. гняв, макед. гнев, ст.-слав. гнѣвъ і г. д. Прасл. *gněvъ. Гэта вытворнае ад дзеяслова gněvati (sę) ’гнявіць, гневацца’ (гл. Трубачоў, Эт. сл., 6, 170). Паходжанне самога дзеяслова не вельмі яснае. Агляд версій гл. у Трубачова, там жа, 168–170. Параўн. яшчэ Мартынаў, ЭИРЯ, Н, 1962, 55–57. Фасмер (1, 420), улічваючы рус. дыял. гнев ’гніль’, ц.-слав. гнѣвъ ’тс’, лічыў магчымай роднасць з *gniti ’гніць’. Да *gněvъ адносяцца і шматлікія вытворныя яшчэ праславянскай эпохі: гне́ўны, гняві́ць і інш. (прасл. *gnevьnъ, *gněviti і г. д.; агляд гл. у Трубачова, там жа, 168–170).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уме́рить сов. зме́ншыць; (сдержать) стрыма́ць, сці́шыць; (укротить) утаймава́ць;

уме́рить тре́бования зме́ншыць патрабава́нні;

уме́рить гнев стрыма́ць гнеў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змякчы́цца сов., в разн. знач. смягчи́ться;

ску́ра ~чы́лася — ко́жа смягчи́лась;

гнеў ~чы́ўся — гнев смягчи́лся;

гук ~чы́ўся — звук смягчи́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навлека́ть несов. (вызывать) выкліка́ць; (накликать) накліка́ць;

навлека́ть на себя́ подозре́ние выкліка́ць да сябе́ падазро́насць;

навлека́ть на себя́ гнев накліка́ць на сябе́ гнеў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

негодова́ние ср. абурэ́нне, -ння ср.; (гнев) гнеў, род. гне́ву м.;

привести́ в негодова́ние абу́рыць;

прийти́ в негодова́ние абу́рыцца;

◊

бу́ря негодова́ния нава́ла абурэ́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смени́ть сов., в разн. знач. змяні́ць;

смени́ть ши́ны змяні́ць шы́ны;

смени́ть часово́го змяні́ць вартаво́га;

◊

смени́ть гнев на ми́лость змяні́ць гнеў на мі́ласць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смягчи́ться в разн. знач. змякчы́цца, памякчэ́ць;

ко́жа смягчи́лась ску́ра змякчы́лася (памякчэ́ла);

гнев смягчи́лся гнеў змякчы́ўся (памякчэ́ў);

звук смягчи́лся лингв. гук змякчы́ўся (памякчэ́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнеў (род. гне́ву) м.

1. гнев, негодова́ние ср.;

2. разг. оби́да ж. (чаще переводится конструкцией с гл.);

яго пакрытыкава́лі, дык ко́лькі гне́ву было́ — его́ покритикова́ли, так он стра́шно разоби́делся;

◊ змяні́ць г. на мі́ласць — смени́ть гнев на ми́лость;

не ў г. хай бу́дзе ска́зана — не в оби́ду будь ска́зано

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суці́шыць сов.

1. уня́ть; успоко́ить;

с. дзяце́й — уня́ть (успоко́ить) дете́й;

с. гнеў — уня́ть (успоко́ить) гнев;

2. (сдержать) уме́рить;

3. (сделать медленнее) заме́длить;

с. ход — заме́длить ход

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)