глі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глі́сны глі́сная глі́снае глі́сныя
Р. глі́снага глі́снай
глі́снае		 глі́снага глі́сных
Д. глі́снаму глі́снай глі́снаму глі́сным
В. глі́сны (неадуш.)
глі́снага (адуш.)		 глі́сную глі́снае глі́сныя (неадуш.)
глі́сных (адуш.)
Т. глі́сным глі́снай
глі́снаю		 глі́сным глі́снымі
М. глі́сным глі́снай глі́сным глі́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глі́сны гли́стный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глі́сны, ‑ая, ‑ае.

Выкліканы глістамі. Глісныя хваробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гліст, -а́, М -сце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Чарвяк, які паразітуе ў арганізме чалавека або жывёлы.

2. Пра худога чалавека (груб., разм.).

|| прым. глі́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глистный глі́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)