гліса́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гліса́да |
гліса́ды |
| Р. |
гліса́ды |
гліса́д |
| Д. |
гліса́дзе |
гліса́дам |
| В. |
гліса́ду |
гліса́ды |
| Т. |
гліса́дай
гліса́даю |
гліса́дамі |
| М. |
гліса́дзе |
гліса́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гліса́да ж., ав. глисса́да
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гліса́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Спец. Траекторыя, па якой зніжаецца авіяцыйны лятальны апарат пры пасадцы.
[Фр. gilssade — слізганне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глисса́да ав. гліса́да, -ды ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)