глюко́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
глюко́зны |
глюко́зная |
глюко́знае |
глюко́зныя |
| Р. |
глюко́знага |
глюко́знай глюко́знае |
глюко́знага |
глюко́зных |
| Д. |
глюко́знаму |
глюко́знай |
глюко́знаму |
глюко́зным |
| В. |
глюко́зны (неадуш.) глюко́знага (адуш.) |
глюко́зную |
глюко́знае |
глюко́зныя (неадуш.) глюко́зных (адуш.) |
| Т. |
глюко́зным |
глюко́знай глюко́знаю |
глюко́зным |
глюко́знымі |
| М. |
глюко́зным |
глюко́знай |
глюко́зным |
глюко́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
глюко́за, -ы, ж.
Вінаградны цукар, які ўтрымліваецца ў пладах раслін і ягадах.
|| прым. глюко́зны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)