глэ́маць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
глэ́маю |
глэ́маем |
| 2-я ас. |
глэ́маеш |
глэ́маеце |
| 3-я ас. |
глэ́мае |
глэ́маюць |
| Прошлы час |
| м. |
глэ́маў |
глэ́малі |
| ж. |
глэ́мала |
| н. |
глэ́мала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
глэ́май |
глэ́майце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
глэ́маючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
глэ́маць несов., разг. хвата́ть зуба́ми, губа́ми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
глэ́маць і гла́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.
Разм. Хапаць зубамі, губамі. Конь Сомікаў стаяў доўга, глэмаў снег. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глыману́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр. да глэмаць, гламаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глэ́мнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нем, ‑неце; зак.
Аднакр. да глэмаць, гламаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)