глыта́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. глыта́ецца глыта́юцца
Прошлы час
м. глыта́ўся глыта́ліся
ж. глыта́лася
н. глыта́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глыта́цца несов., страд. глота́ться; прогла́тываться; загла́тываться; см. глыта́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глыта́цца, ‑аецца; незак.

1. Паддавацца глытанню. Сухая ежа, не глытаецца.

2. Зал. да глытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прогла́тываться страд. праглына́цца; глыта́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загла́тываться страд. глыта́цца, заглына́цца, заглы́твацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)