глыбі́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
глыбі́нны |
глыбі́нная |
глыбі́ннае |
глыбі́нныя |
| Р. |
глыбі́ннага |
глыбі́ннай
глыбі́ннае |
глыбі́ннага |
глыбі́нных |
| Д. |
глыбі́ннаму |
глыбі́ннай |
глыбі́ннаму |
глыбі́нным |
| В. |
глыбі́нны (неадуш.)
глыбі́ннага (адуш.) |
глыбі́нную |
глыбі́ннае |
глыбі́нныя (неадуш.)
глыбі́нных (адуш.) |
| Т. |
глыбі́нным |
глыбі́ннай
глыбі́ннаю |
глыбі́нным |
глыбі́ннымі |
| М. |
глыбі́нным |
глыбі́ннай |
глыбі́нным |
глыбі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
брахня́, ‑і, ж.
Разм. пагард. Няпраўда, хлусня, мана; паклёп, нагавор, абгавор. [Ціхан:] — Гітлераўцы тут брэшуць без дай меры штодня! А народ не верыць, не хоча верыць іхняй брахні, іхнім лістоўкам, іхнім газетам. Лынькоў. Я не хацеў, каб мой матэрыял назвалі брахнёй, і таму паставіў перад сабой задачу дакапацца да самай глыбіннай праўды. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глыбі́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які знаходзіцца на вялікай глыбіні (у 2 знач.). Глыбінныя рыбы. // Які дзейнічае на вялікай глыбіні. Глыбінная бомба. // Які праводзіцца на вялікай глыбіні. Глыбінная лоўля.
2. Які знаходзіцца ў глыбіні краіны, вобласці і пад. Вёска была глыбіннай — за цэлых сорак кіламетраў ад чыгункі. Навуменка.
3. Які выражае сутнасць, унутраны змест чаго‑н.; істотна важны. Раскрыць глыбінныя працэсы ў літаратуры. // Скрыты, патаемны. Глыбінныя жаданні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)