Глыбо́кае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Глыбо́кае
Р. Глыбо́кага
Д. Глыбо́каму
В. Глыбо́кае
Т. Глыбо́кім
М. Глыбо́кім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Глыбо́кае ср., г. Глубо́кое

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глыбо́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глыбо́кі глыбо́кая глыбо́кае глыбо́кія
Р. глыбо́кага глыбо́кай
глыбо́кае		 глыбо́кага глыбо́кіх
Д. глыбо́каму глыбо́кай глыбо́каму глыбо́кім
В. глыбо́кі (неадуш.)
глыбо́кага (адуш.)		 глыбо́кую глыбо́кае глыбо́кія (неадуш.)
глыбо́кіх (адуш.)
Т. глыбо́кім глыбо́кай
глыбо́каю		 глыбо́кім глыбо́кімі
М. глыбо́кім глыбо́кай глыбо́кім глыбо́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяздо́нна-глыбо́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяздо́нна-глыбо́кі бяздо́нна-глыбо́кая бяздо́нна-глыбо́кае бяздо́нна-глыбо́кія
Р. бяздо́нна-глыбо́кага бяздо́нна-глыбо́кай
бяздо́нна-глыбо́кае		 бяздо́нна-глыбо́кага бяздо́нна-глыбо́кіх
Д. бяздо́нна-глыбо́каму бяздо́нна-глыбо́кай бяздо́нна-глыбо́каму бяздо́нна-глыбо́кім
В. бяздо́нна-глыбо́кі (неадуш.)
бяздо́нна-глыбо́кага (адуш.)		 бяздо́нна-глыбо́кую бяздо́нна-глыбо́кае бяздо́нна-глыбо́кія (неадуш.)
бяздо́нна-глыбо́кіх (адуш.)
Т. бяздо́нна-глыбо́кім бяздо́нна-глыбо́кай
бяздо́нна-глыбо́каю		 бяздо́нна-глыбо́кім бяздо́нна-глыбо́кімі
М. бяздо́нна-глыбо́кім бяздо́нна-глыбо́кай бяздо́нна-глыбо́кім бяздо́нна-глыбо́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Глубо́кое г. Глыбо́кае, -кага ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчарава́нне, -я, н.

Пачуццё, стан незадаволенасці, выкліканы няздзейсненымі спадзяваннямі, надзеямі, марамі; страта веры ў каго-, што-н.

Глыбокае р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́т, -а, М -ко́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Франтон з тонкага звычайнага часанага бярвення.

2. Абрывістае глыбокае месца ў рацэ (разм.).

Хлопчык трапіў у з. і ўтапіўся.

|| прым. зако́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Закотнае акенца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вальтэ́раўскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: вальтэраўскае крэсла (уст.) — глыбокае крэсла з высокай спінкай.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыятэрмі́я, ‑і, ж.

Глыбокае праграванне тканак і органаў цела электрычным токам высокай частаты з лячэбнымі мэтамі.

[Ад грэч. diathermia — праграванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкальтэ́, нескл., н.

1. Вялікі выраз у верхняй частцы жаночага адзення, які адкрывае шыю, плечы, верхнюю частку грудзей.

Глыбокае д.

2. у знач. прым., нязм. Пра жаночае адзенне з такім выразам.

Сукенка д.

|| прым. дэкальтава́ны, -ая, -ае.

Дэкальтаваная сукенка.

Перад люстэркам прыхарошвалася дэкальтаваная дама.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)