глу́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глу́шаны глу́шаная глу́шанае глу́шаныя
Р. глу́шанага глу́шанай
глу́шанае		 глу́шанага глу́шаных
Д. глу́шанаму глу́шанай глу́шанаму глу́шаным
В. глу́шаны (неадуш.)
глу́шанага (адуш.)		 глу́шаную глу́шанае глу́шаныя (неадуш.)
глу́шаных (адуш.)
Т. глу́шаным глу́шанай
глу́шанаю		 глу́шаным глу́шанымі
М. глу́шаным глу́шанай глу́шаным глу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

глу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глу́шаны глу́шаная глу́шанае глу́шаныя
Р. глу́шанага глу́шанай
глу́шанае		 глу́шанага глу́шаных
Д. глу́шанаму глу́шанай глу́шанаму глу́шаным
В. глу́шаны (неадуш.)
глу́шанага (адуш.)		 глу́шаную глу́шанае глу́шаныя (неадуш.)
глу́шаных (адуш.)
Т. глу́шаным глу́шанай
глу́шанаю		 глу́шаным глу́шанымі
М. глу́шаным глу́шанай глу́шаным глу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наглушы́ць, -глушу́, -глу́шыш, -глу́шыць; -глу́шаны; зак., каго (разм.).

Глушачы, налавіць нейкую колькасць рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глушы́ць, глушу́, глу́шыш, глу́шыць; незак., каго-што.

1. Перашкаджаць слухаць.

Розныя шумы глушылі прамову, і нічога не было чуваць.

2. Рабіць нячутным, заглушаць.

Г. радыё.

3. Не даваць расці, перашкаджаць развіццю чаго-н.

Крапіва глушыла буракі.

Г. ініцыятыву (перан.).

4. Моцным ударам аглушаць, пазбаўляць прытомнасці.

Г. рыбу.

5. Выключаць (матор, машыну і пад.).

Г. матор.

6. Вельмі многа піць чаго-н. (пераважна пра алкаголь; разм.).

Г. гарэлку.

|| зак. заглушы́ць, -глушу́, -глу́шыш, -глу́шыць; -глу́шаны (да 1—3 і 5 знач.) і аглушы́ць, аглушу́, аглу́шыш, аглу́шыць; аглу́шаны (да 4 знач.).

|| наз. глушэ́нне, -я, н. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)