Глу́ша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Глу́ша
Р. Глу́шы
Д. Глу́шы
В. Глу́шу
Т. Глу́шай
Глу́шаю
М. Глу́шы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Дво́р-Глу́ша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дво́р-Глу́ша
Р. Дво́р-Глу́шы
Д. Дво́р-Глу́шы
В. Дво́р-Глу́шу
Т. Дво́р-Глу́шай
Дво́р-Глу́шаю
М. Дво́р-Глу́шы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́глушыць сов. вы́ловить, глуша́ подво́дными взры́вами (рыбу)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераглушы́ць сов.

1. разг. (глуша, истребить) переглуши́ть; переби́ть;

2. прост. (посуду и т.п.) переби́ть, переколоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)