глото́к глыто́к, -тка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
глыто́к, -тка́ м. глото́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каўто́к, -тка́ м., обл. глото́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
халт: на адзі́н х. разг. на оди́н глото́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смакава́ць несов.
1. прям., перен. смакова́ть;
с. ко́жны глыто́к — смакова́ть ка́ждый глото́к;
с. анекдо́т — смакова́ть анекдо́т;
2. про́бовать;
◊ с. напе́рад — предвкуша́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Гло́тка ’глотка’ (БРС., Касп., Бяльк.). Рус. гло́тка, укр. гло́тка ’тс’. Параўн. балг. глъ́тка ’глотка; глыток’, макед. голтка ’тс’. Фасмер (1, 415) адносіў да глото́к і параўноўваў з лац. glūtus ’глыток’, улічваючы магчымасць гукапераймання. Трубачоў (Эт. сл., 6, 159) лічыць вытворным ад асновы дзеяслова glъtati ’глытаць’. З пункту гледжання лінгвістычнай геаграфіі цікавым з’яўляецца той факт, што гэта лексема вядома толькі на абмежаванай тэрыторыі (няма ў зах.-слав. мовах) і яе можна аднесці да ліку праславянскіх дыялектызмаў. Гэта тым больш цікава, што дзеяслоў, ад якога ўтворана данае слова, вядомы на больш шырокай тэрыторыі (уключаючы і зах.-слав. мовы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)