глаўко́ма, -ы, ж.

Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры вока.

|| прым. глаўко́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глаўко́ма ж., мед. глауко́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глаўко́ма, ‑ы, ж.

Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры вока.

[Грэч. glaukōma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глауко́ма мед. глаўко́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)