гламу́р, -у, м.

Асаблівая прывабнасць, стыльнасць, эфектнасць каго-, чаго-н.

|| прым. гламу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гламу́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гламу́р
Р. гламу́ру
Д. гламу́ру
В. гламу́р
Т. гламу́рам
М. гламу́ры

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)