глазуро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. глазуро́ўка
Р. глазуро́ўкі
Д. глазуро́ўцы
В. глазуро́ўку
Т. глазуро́ўкай
глазуро́ўкаю
М. глазуро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глазуро́ўка ж., в разн. знач. глазиро́вка;

г. фру́ктаў — глазиро́вка фру́ктов;

торт пакры́ты ~кай — торт покры́т глазиро́вкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глазуро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. глазураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глазурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) глазурай.

Г. пасуду.

|| наз. глазуро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. і глазурава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глазиро́вка ж.

1. (действие) паліва́нне, -ння ср., палі́ўка, -кі ж.; глянцава́нне, -ння ср., глянцо́ўка, -кі ж.; глазурава́нне, -ння ср., глазуро́ўка, -кі ж.; см. глазирова́ть;

2. (украшение из глазури) кул. глазуро́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)