глабулі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. глабулі́н глабулі́ны
Р. глабулі́ну глабулі́наў
Д. глабулі́ну глабулі́нам
В. глабулі́н глабулі́ны
Т. глабулі́нам глабулі́намі
М. глабулі́не глабулі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глабулі́н, -ну м., спец. глобули́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ма-глабулі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. га́ма-глабулі́н
Р. га́ма-глабулі́ну
Д. га́ма-глабулі́ну
В. га́ма-глабулі́н
Т. га́ма-глабулі́нам
М. га́ма-глабулі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бэ́та-глабулі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бэ́та-глабулі́н бэ́та-глабулі́ны
Р. бэ́та-глабулі́ну бэ́та-глабулі́наў
Д. бэ́та-глабулі́ну бэ́та-глабулі́нам
В. бэ́та-глабулі́н бэ́та-глабулі́ны
Т. бэ́та-глабулі́нам бэ́та-глабулі́намі
М. бэ́та-глабулі́не бэ́та-глабулі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́ма-глабулі́н, -у, м.

Прэпарат бялкоў плазмы крыві, які прымяняецца як лекавы і прафілактычны сродак пры некаторых інфекцыйных захворваннях.

|| прым. га́ма-глабулі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́ма-глабулі́н, -ну м., фарм. га́мма-глобули́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глабулі́ны, ‑аў; адз. глабулін, ‑у, м.

Найбольш пашыраная ў прыродзе група жывёльных і раслінных бялкоў. Малочны глабулін. Яечны глабулін.

[Ад лац. globulus — шарык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глобули́н биол. глабулі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́мма-глобули́н фарм. га́ма-глабулі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ма ​1, ‑ы, ж.

1. Паслядоўны рад музыкальных гукаў, які павышаецца або паніжаецца ў межах адной ці некалькіх актаў. Мінорная гама.

2. перан.; чаго. Паслядоўны рад аднародных, але розных прадметаў, з’яў; паслядоўная змена з’яў. Разнастайная гама пачуццяў. Гама фарбаў.

[Ад грэч. gámma — назва літары, якая абазначала гук «соль» у сярэдневяковай музыцы.]

га́ма ​2, ‑ы, ж.

Назва трэцяй літары грэчаскага алфавіта.

•••

Гама-глабулін — адзін з бялкоў крыві, што прымяняецца як лячэбна-прафілактычны прэпарат пры некаторых інфекцыйных хваробах (гепатыце, коклюшы і інш.).

Гамапрамяні — нябачныя прамяні радыеактыўнага рэчыва, здольныя пранікаць праз непразрыстыя прадметы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)