гита́ра гіта́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бас-гита́ра бас-гіта́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіта́ра ж. гита́ра;

гава́йская г. — гава́йская гита́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гава́йскі гава́йский;

○ ~кая гіта́ра — гава́йская гита́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гіта́ра ’гітара’. Рус. гита́ра, укр. гіта́ра. Запазычанне з польск. gitara (або ням. Gitarre). Першакрыніцай з’яўляецца грэч. κιθάρα (здаецца, усх. паходжання). Гл. Фасмер, 1, 408; Шанскі, 1, Г, 83. Бел. дыял. форма гіта́р (Бяльк.) — вынік дэфармацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)