ге́тманіха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ге́тманіха |
ге́тманіхі |
| Р. |
ге́тманіхі |
ге́тманіх |
| Д. |
ге́тманісе |
ге́тманіхам |
| В. |
ге́тманіху |
ге́тманіх |
| Т. |
ге́тманіхай
ге́тманіхаю |
ге́тманіхамі |
| М. |
ге́тманісе |
ге́тманіхах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ге́тманіха ж., разг. (жена гетмана) ге́тманша
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ге́тманша (жена гетмана) разг. ге́тманіха, -хі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)