германі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Сукупнасць навук аб германскіх мовах, культуры, літаратуры і фальклоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

германі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. германі́стыка
Р. германі́стыкі
Д. германі́стыцы
В. германі́стыку
Т. германі́стыкай
германі́стыкаю
М. германі́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

германі́стыка ж. германи́стика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

германі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуры германскіх народаў; германская філалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

германи́стика германі́стыка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)