германі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. германі́стка германі́сткі
Р. германі́сткі германі́стак
Д. германі́стцы германі́сткам
В. германі́стку германі́стак
Т. германі́сткай
германі́сткаю		 германі́сткамі
М. германі́стцы германі́стках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

германі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне германістыкі.

|| ж. германі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)