германафі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які мае прыхільнасць да ўсяго нямецкага.

|| прым. германафі́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

германафі́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. германафі́л германафі́лы
Р. германафі́ла германафі́лаў
Д. германафі́лу германафі́лам
В. германафі́ла германафі́лаў
Т. германафі́лам германафі́ламі
М. германафі́ле германафі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

германафі́л м. германофи́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

германафі́л, ‑а, м.

Той, хто мае цягу, прыхільнасць да ўсяго нямецкага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

германофи́л германафі́л, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

...філ,

Другая састаўная частка складаных слоў, якая азначае друг, прыхільнік усяго таго, што названа першай часткай слова, напрыклад: славянафіл, германафіл, бібліяфіл.

[Ад грэч. philéō — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Нямчу́р ’маламоўны; немец’ (Сцяц.), ’маўклівы або нямы чалавек’ (Сл. ЦРБ, Сцяшк. Сл.; міёр., З нар. сл.; Крыў., Дзіс.), немчур ’маўчун’ (Мат. Гом.), Экспрэсіўнае ўтварэнне з суфіксам ‑ур ад нямко ’нямы чалавек’ ці немец (гл.), параўн. немцура экспр. ’немцы’, немчурикі ’тс’ (ТС). Параўн. аналагічнае экспрэсіўнае ўтварэнне славен. nemčur ’германафіл’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)