гераі́чны, -ая, -ае.

1. Які выяўляе гераізм, здольны на гераізм.

Г. ўчынак.

2. Які мае адносіны да герояў старажытнасці, расказвае пра іх подзвігі.

Г. эпас.

|| наз. гераі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гераі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гераі́чны гераі́чная гераі́чнае гераі́чныя
Р. гераі́чнага гераі́чнай
гераі́чнае
гераі́чнага гераі́чных
Д. гераі́чнаму гераі́чнай гераі́чнаму гераі́чным
В. гераі́чны (неадуш.)
гераі́чнага (адуш.)
гераі́чную гераі́чнае гераі́чныя (неадуш.)
гераі́чных (адуш.)
Т. гераі́чным гераі́чнай
гераі́чнаю
гераі́чным гераі́чнымі
М. гераі́чным гераі́чнай гераі́чным гераі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гераі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гераі́чны гераі́чная гераі́чнае гераі́чныя
Р. гераі́чнага гераі́чнай
гераі́чнае
гераі́чнага гераі́чных
Д. гераі́чнаму гераі́чнай гераі́чнаму гераі́чным
В. гераі́чны (неадуш.)
гераі́чнага (адуш.)
гераі́чную гераі́чнае гераі́чныя (неадуш.)
гераі́чных (адуш.)
Т. гераі́чным гераі́чнай
гераі́чнаю
гераі́чным гераі́чнымі
М. гераі́чным гераі́чнай гераі́чным гераі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гераі́чны

1. (требующий исключительного напряжения) герои́ческий;

2. (исключительно смелый) герои́ческий, геро́йский;

3. (об эпосе) герои́чески, богаты́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гераі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны на подзвіг, на геройства, які праявіў геройства. Гераічны народ. Гераічная армія. □ Гераічнаю дзяржавай Стала Беларусь мая! Астрэйка.

2. Заснаваны на геройстве, звязаны з праяўленнем геройства. Гераічны ўчынак. Гераічная абарона Брэсцкай крэпасці. // Багаты на подзвігі, геройскія ўчынкі. Гераічны час. // Які змяшчае ў сабе расказ пра подзвігі герояў. Гераічная аповесць. / у знач. наз. гераі́чнае, ‑ага, н. Гераічнае разумеецца як форма праяўлення заканамернасцей грамадскага жыцця. У. Калеснік.

3. Крайні, які патрабуе надзвычайнае напружання. Гераічныя намаганні. Гераічныя меры.

4. Які мае адносіны да герояў старажытнасці, расказвае пра іх подзвігі. Гераічны эпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́рыка-гераі́чны ли́рико-герои́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́рыка-гераі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́рыка-гераі́чны лі́рыка-гераі́чная лі́рыка-гераі́чнае лі́рыка-гераі́чныя
Р. лі́рыка-гераі́чнага лі́рыка-гераі́чнай
лі́рыка-гераі́чнае
лі́рыка-гераі́чнага лі́рыка-гераі́чных
Д. лі́рыка-гераі́чнаму лі́рыка-гераі́чнай лі́рыка-гераі́чнаму лі́рыка-гераі́чным
В. лі́рыка-гераі́чны
лі́рыка-гераі́чнага
лі́рыка-гераі́чную лі́рыка-гераі́чнае лі́рыка-гераі́чныя
Т. лі́рыка-гераі́чным лі́рыка-гераі́чнай
лі́рыка-гераі́чнаю
лі́рыка-гераі́чным лі́рыка-гераі́чнымі
М. лі́рыка-гераі́чным лі́рыка-гераі́чнай лі́рыка-гераі́чным лі́рыка-гераі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гісто́рыка-гераі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гісто́рыка-гераі́чны гісто́рыка-гераі́чная гісто́рыка-гераі́чнае гісто́рыка-гераі́чныя
Р. гісто́рыка-гераі́чнага гісто́рыка-гераі́чнай
гісто́рыка-гераі́чнае
гісто́рыка-гераі́чнага гісто́рыка-гераі́чных
Д. гісто́рыка-гераі́чнаму гісто́рыка-гераі́чнай гісто́рыка-гераі́чнаму гісто́рыка-гераі́чным
В. гісто́рыка-гераі́чны (неадуш.)
гісто́рыка-гераі́чнага (адуш.)
гісто́рыка-гераі́чную гісто́рыка-гераі́чнае гісто́рыка-гераі́чныя (неадуш.)
гісто́рыка-гераі́чных (адуш.)
Т. гісто́рыка-гераі́чным гісто́рыка-гераі́чнай
гісто́рыка-гераі́чнаю
гісто́рыка-гераі́чным гісто́рыка-гераі́чнымі
М. гісто́рыка-гераі́чным гісто́рыка-гераі́чнай гісто́рыка-гераі́чным гісто́рыка-гераі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аванту́рна-гераі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аванту́рна-гераі́чны аванту́рна-гераі́чная аванту́рна-гераі́чнае аванту́рна-гераі́чныя
Р. аванту́рна-гераі́чнага аванту́рна-гераі́чнай
аванту́рна-гераі́чнае
аванту́рна-гераі́чнага аванту́рна-гераі́чных
Д. аванту́рна-гераі́чнаму аванту́рна-гераі́чнай аванту́рна-гераі́чнаму аванту́рна-гераі́чным
В. аванту́рна-гераі́чны (неадуш.)
аванту́рна-гераі́чнага (адуш.)
аванту́рна-гераі́чную аванту́рна-гераі́чнае аванту́рна-гераі́чныя (неадуш.)
аванту́рна-гераі́чных (адуш.)
Т. аванту́рна-гераі́чным аванту́рна-гераі́чнай
аванту́рна-гераі́чнаю
аванту́рна-гераі́чным аванту́рна-гераі́чнымі
М. аванту́рна-гераі́чным аванту́рна-гераі́чнай аванту́рна-гераі́чным аванту́рна-гераі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абагу́льнена-гераі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абагу́льнена-гераі́чны абагу́льнена-гераі́чная абагу́льнена-гераі́чнае абагу́льнена-гераі́чныя
Р. абагу́льнена-гераі́чнага абагу́льнена-гераі́чнай
абагу́льнена-гераі́чнае
абагу́льнена-гераі́чнага абагу́льнена-гераі́чных
Д. абагу́льнена-гераі́чнаму абагу́льнена-гераі́чнай абагу́льнена-гераі́чнаму абагу́льнена-гераі́чным
В. абагу́льнена-гераі́чны (неадуш.)
абагу́льнена-гераі́чнага (адуш.)
абагу́льнена-гераі́чную абагу́льнена-гераі́чнае абагу́льнена-гераі́чныя (неадуш.)
абагу́льнена-гераі́чных (адуш.)
Т. абагу́льнена-гераі́чным абагу́льнена-гераі́чнай
абагу́льнена-гераі́чнаю
абагу́льнена-гераі́чным абагу́льнена-гераі́чнымі
М. абагу́льнена-гераі́чным абагу́льнена-гераі́чнай абагу́льнена-гераі́чным абагу́льнена-гераі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)