гераі́ня гл. герой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гераі́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гераі́ня гераі́ні
Р. гераі́ні гераі́нь
Д. гераі́ні гераі́ням
В. гераі́ню гераі́нь
Т. гераі́няй
гераі́няю		 гераі́нямі
М. гераі́ні гераі́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гераі́ня ж. герои́ня;

○ ма́ці-г. — мать-герои́ня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гераі́ня, ‑і, ж.

Жан. да герой.

•••

Маці-гераіня гл. маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геро́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Храбры, самаадданы чалавек, які зрабіў, робіць подзвігі.

Г.

Вялікай Айчыннай вайны.

Г. працы.

2. Галоўная дзеючая асоба літаратурна-мастацкага твора.

Г. рамана.

3. чаго. Асоба, што ўвасабляе ў сабе характэрныя рысы эпохі, асяроддзя.

Г. нашага часу.

4. каго-чаго. Чалавек, які чым-н. вылучыўся, які з’яўляецца прадметам захаплення.

Г. дня.

○

Герой Беларусі — найвышэйшая ўзнагарода Рэспублікі Беларусь за выключныя заслугі перад дзяржавай і грамадствам.

Герой Савецкага Саюза — ганаровае званне, якое прысвойвалася ў СССР за выключную доблесць і гераізм.

Герой Сацыялістычнай Працы — ганаровае званне, якое прысвойвалася ў СССР за выдатныя дасягненні ў галіне народнай гаспадаркі і культуры.

Горад-герой — ганаровае званне, прысвоенае гарадам, насельніцтва якіх праявіла масавы гераізм і мужнасць у абароне Радзімы ў гады Вялікай Айчыннай вайны.

Крэпасць-герой — ганаровае званне, прысвоенае Брэсцкай крэпасці за абарону і мужнасць у гады Вялікай Айчыннай вайны.

|| ж. гераі́ня, -і, мн. -і, -раінь.

◊

Маці-гераіня — ганаровае званне, якое прысвойвалася ў СССР шматдзетным маці, якія выхавалі не менш як 10 дзяцей.

|| прым. геро́йскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Г. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́ці-гераі́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ма́ці-гераі́ня ма́ці-гераі́ні
ма́церы-гераі́ні
Р. ма́ці-гераі́ні
ма́церы-гераі́ні		 ма́ці-гераі́нь
мацярэ́й-гераі́нь
Д. ма́ці-гераі́ні
ма́церы-гераі́ні		 ма́ці-гераі́ням
мацяра́м-гераі́ням
В. ма́ці-гераі́ню
ма́церу-гераі́ню		 ма́ці-гераі́нь
мацярэ́й-гераі́нь
Т. ма́ці-гераі́няй
ма́ці-гераі́няю
ма́церай-гераі́няй
ма́цераю-гераі́няю		 ма́ці-гераі́нямі
мацяра́мі-гераі́нямі
М. ма́ці-гераі́ні
ма́церы-гераі́ні		 ма́ці-гераі́нях
мацяра́х-гераі́нях

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

герои́ня гераі́ня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мать-герои́ня ма́ці-гераі́ня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гало́ўны, -ая, -ае.

1. Самы важны, асноўны.

Г. тэзіс даклада.

Галоўная гераіня п’есы.

2. Які ўзначальвае каго-, што-н., старшы па службе; які падпарадкоўвае іншых.

Г. інжынер завода.

Г. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́йтаўна, ‑ы, ж.

1. Дачка войта.

2. Гераіня беларускіх народных песень-балад. Войтаўна гіне не на полі бою, а пры спробе пераплысці з войскам сіняе мора. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)