гера́ніевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гера́ніевы гера́ніевая гера́ніевае гера́ніевыя
Р. гера́ніевага гера́ніевай
гера́ніевае		 гера́ніевага гера́ніевых
Д. гера́ніеваму гера́ніевай гера́ніеваму гера́ніевым
В. гера́ніевы (неадуш.)
гера́ніевага (адуш.)		 гера́ніевую гера́ніевае гера́ніевыя (неадуш.)
гера́ніевых (адуш.)
Т. гера́ніевым гера́ніевай
гера́ніеваю		 гера́ніевым гера́ніевымі
М. гера́ніевым гера́ніевай гера́ніевым гера́ніевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гера́ніевы гера́ниевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гера́ніевы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да герані. Гераніевая кветка. // Які здабываецца з лісця герані. Гераніевае масла.

2. у знач. наз. гера́ніевыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца герань, пеларгонія і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гера́нь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Травяністая расліна сямейства гераніевых з пахучым лісцем, якая разводзіцца як дэкаратыўная ці як прамысловая для атрымання эфірнага алею.

|| прым. гера́ніевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гера́ниевый гера́ніевы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)