геншта́б, -а, мн. генштабы́, -о́ў, м.

Генеральны штаб.

|| прым. геншта́баўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геншта́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. геншта́б генштабы́
Р. геншта́ба генштабо́ў
Д. геншта́бу генштаба́м
В. геншта́б генштабы́
Т. геншта́бам генштаба́мі
М. геншта́бе генштаба́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

геншта́б м. (генера́льны штаб) геншта́б (генера́льный штаб)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

геншта́б (генера́льный штаб) воен. геншта́б, -ба м. (генера́льны штаб);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

геншта́б, ‑а, м.

Генеральны штаб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ген...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. генеральны, напр.: генплан, генштаб, генпадрадчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)