гене́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
Навука, якая вывучае законы і механізмы спадчыннасці і зменлівасці.
|| прым. генеты́чны, -ая, -ае.
Г. код.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гене́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гене́тыка |
| Р. |
гене́тыкі |
| Д. |
гене́тыцы |
| В. |
гене́тыку |
| Т. |
гене́тыкай
гене́тыкаю |
| М. |
гене́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гене́тыка ж., биол. гене́тика
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гене́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Навука аб законах спадчыннасці і зменлівасці арганізмаў.
[Ад грэч. genetikos — звязаны з нараджэннем, паходжаннем.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гене́тыка ’генетыка’ (БРС). Рус. гене́тика, укр. гене́тика. Запазычанне (праз рус. гене́тика) з англ. genetics ’тс’ (< грэч.) з пераафармленнем па тыпу бата́ніка, гідра́ўліка і г. д. Гл. Шанскі, 1, Г, 51.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гене́тыка-аўтаматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гене́тыка-аўтаматы́чны |
гене́тыка-аўтаматы́чная |
гене́тыка-аўтаматы́чнае |
гене́тыка-аўтаматы́чныя |
| Р. |
гене́тыка-аўтаматы́чнага |
гене́тыка-аўтаматы́чнай
гене́тыка-аўтаматы́чнае |
гене́тыка-аўтаматы́чнага |
гене́тыка-аўтаматы́чных |
| Д. |
гене́тыка-аўтаматы́чнаму |
гене́тыка-аўтаматы́чнай |
гене́тыка-аўтаматы́чнаму |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
| В. |
гене́тыка-аўтаматы́чны (неадуш.)
гене́тыка-аўтаматы́чнага (адуш.) |
гене́тыка-аўтаматы́чную |
гене́тыка-аўтаматы́чнае |
гене́тыка-аўтаматы́чныя (неадуш.)
гене́тыка-аўтаматы́чных (адуш.) |
| Т. |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
гене́тыка-аўтаматы́чнай
гене́тыка-аўтаматы́чнаю |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
гене́тыка-аўтаматы́чнымі |
| М. |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
гене́тыка-аўтаматы́чнай |
гене́тыка-аўтаматы́чным |
гене́тыка-аўтаматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гене́тыка-малекуля́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гене́тыка-малекуля́рны |
гене́тыка-малекуля́рная |
гене́тыка-малекуля́рнае |
гене́тыка-малекуля́рныя |
| Р. |
гене́тыка-малекуля́рнага |
гене́тыка-малекуля́рнай
гене́тыка-малекуля́рнае |
гене́тыка-малекуля́рнага |
гене́тыка-малекуля́рных |
| Д. |
гене́тыка-малекуля́рнаму |
гене́тыка-малекуля́рнай |
гене́тыка-малекуля́рнаму |
гене́тыка-малекуля́рным |
| В. |
гене́тыка-малекуля́рны (неадуш.)
гене́тыка-малекуля́рнага (адуш.) |
гене́тыка-малекуля́рную |
гене́тыка-малекуля́рнае |
гене́тыка-малекуля́рныя (неадуш.)
гене́тыка-малекуля́рных (адуш.) |
| Т. |
гене́тыка-малекуля́рным |
гене́тыка-малекуля́рнай
гене́тыка-малекуля́рнаю |
гене́тыка-малекуля́рным |
гене́тыка-малекуля́рнымі |
| М. |
гене́тыка-малекуля́рным |
гене́тыка-малекуля́рнай |
гене́тыка-малекуля́рным |
гене́тыка-малекуля́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гене́тыка-матэматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гене́тыка-матэматы́чны |
гене́тыка-матэматы́чная |
гене́тыка-матэматы́чнае |
гене́тыка-матэматы́чныя |
| Р. |
гене́тыка-матэматы́чнага |
гене́тыка-матэматы́чнай
гене́тыка-матэматы́чнае |
гене́тыка-матэматы́чнага |
гене́тыка-матэматы́чных |
| Д. |
гене́тыка-матэматы́чнаму |
гене́тыка-матэматы́чнай |
гене́тыка-матэматы́чнаму |
гене́тыка-матэматы́чным |
| В. |
гене́тыка-матэматы́чны (неадуш.)
гене́тыка-матэматы́чнага (адуш.) |
гене́тыка-матэматы́чную |
гене́тыка-матэматы́чнае |
гене́тыка-матэматы́чныя (неадуш.)
гене́тыка-матэматы́чных (адуш.) |
| Т. |
гене́тыка-матэматы́чным |
гене́тыка-матэматы́чнай
гене́тыка-матэматы́чнаю |
гене́тыка-матэматы́чным |
гене́тыка-матэматы́чнымі |
| М. |
гене́тыка-матэматы́чным |
гене́тыка-матэматы́чнай |
гене́тыка-матэматы́чным |
гене́тыка-матэматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гене́тыка-папуляцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гене́тыка-папуляцы́йны |
гене́тыка-папуляцы́йная |
гене́тыка-папуляцы́йнае |
гене́тыка-папуляцы́йныя |
| Р. |
гене́тыка-папуляцы́йнага |
гене́тыка-папуляцы́йнай
гене́тыка-папуляцы́йнае |
гене́тыка-папуляцы́йнага |
гене́тыка-папуляцы́йных |
| Д. |
гене́тыка-папуляцы́йнаму |
гене́тыка-папуляцы́йнай |
гене́тыка-папуляцы́йнаму |
гене́тыка-папуляцы́йным |
| В. |
гене́тыка-папуляцы́йны (неадуш.)
гене́тыка-папуляцы́йнага (адуш.) |
гене́тыка-папуляцы́йную |
гене́тыка-папуляцы́йнае |
гене́тыка-папуляцы́йныя (неадуш.)
гене́тыка-папуляцы́йных (адуш.) |
| Т. |
гене́тыка-папуляцы́йным |
гене́тыка-папуляцы́йнай
гене́тыка-папуляцы́йнаю |
гене́тыка-папуляцы́йным |
гене́тыка-папуляцы́йнымі |
| М. |
гене́тыка-папуляцы́йным |
гене́тыка-папуляцы́йнай |
гене́тыка-папуляцы́йным |
гене́тыка-папуляцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гене́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гене́тык |
гене́тыкі |
| Р. |
гене́тыка |
гене́тыкаў |
| Д. |
гене́тыку |
гене́тыкам |
| В. |
гене́тыка |
гене́тыкаў |
| Т. |
гене́тыкам |
гене́тыкамі |
| М. |
гене́тыку |
гене́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)