генера́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генера́льны генера́льная генера́льнае генера́льныя
Р. генера́льнага генера́льнай
генера́льнае
генера́льнага генера́льных
Д. генера́льнаму генера́льнай генера́льнаму генера́льным
В. генера́льны (неадуш.)
генера́льнага (адуш.)
генера́льную генера́льнае генера́льныя (неадуш.)
генера́льных (адуш.)
Т. генера́льным генера́льнай
генера́льнаю
генера́льным генера́льнымі
М. генера́льным генера́льнай генера́льным генера́льных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

генера́льны

‘генеральны дырэктар якога-небудзь аб'яднання’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. генера́льны генера́льныя
Р. генера́льнага генера́льных
Д. генера́льнаму генера́льным
В. генера́льнага генера́льных
Т. генера́льным генера́льнымі
М. генера́льным генера́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штат I м.

1. (государственно-территориальная единица) штат;

2. только мн., ист. шта́ты;

Генера́льныя шта́ты — Генера́льные шта́ты

штат II, род. шта́ту м., канц. штат;

скарачэ́нне шта́таў — сокраще́ние шта́тов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штатI

1. (государственно-территориальная единица) штат, род. шта́та м.;

Соединённые Шта́ты Аме́рики Злу́чаныя Шта́ты Аме́рыкі;

2. шта́ты ист. шта́ты, -таў ед. нет;

Генера́льные шта́ты Генера́льныя шта́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штат 1, ‑а, М штаце, м.

1. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў некаторых буржуазных і федэратыўных дзяржавах, якая карыстаецца пэўнай ступенню самакіравання. Аўстралійскія штаты. □ Працяглая барацьба рабочага класа за скарачэнне рабочага дня прывяла да таго, што ў ЗША ў многіх штатах былі выдадзены законы аб 8‑гадзінным рабочым дні. «Звязда».

2. толькі мн. (шта́ты, ‑аў). Назва саслоўна-прадстаўнічых устаноў, якія існавалі ў Нідэрландах і Францыі. Генеральныя штаты.

[Ад ням. Staat — дзяржава.]

штат 2, ‑у, М штаце, м.

1. звычайна мн. (шта́ты, ‑аў). Дакумент, які вызначае склад супрацоўнікаў якой‑н. установы і ўказвае іх пасаду і аклад. Зацвярджаць штаты. Рэгістраваць штаты. Пераглядаць штаты.

2. Пастаянны, зацверджаны, устаноўлены склад супрацоўнікаў якой‑н. установы. Штат гасцініцы невялікі. Адна дзяўчына — адміністратарка, яна ж і бухгалтар, і касір. В. Вольскі. [Зубараў:] — Вельмі рад мець у сваім штаце такую чароўную жанчыну. Новікаў. Намеснік старшыні Цяцера (Па штату ён — і аграном) Малюе табель — на фанеры Выводзіць лічбы за сталом. Калачынскі. // Разм. Колькасць, склад асоб, якія маюць дачыненне да каго‑н. — О, не, — прамовіў Лабановіч, — я лічу, што ў завітанскай чараўніцы і так вялікі штат кавалераў, і мая там прысутнасць ніколечкі не павялічыць яе вагі. Колас.

3. У ваенна-марскім флоце — нарукаўны знак адрознення матросаў па спецыяльнасці.

•••

Належыць па штату — пра тое, што адпавядае службоваму, грамадскаму становішчу, заслугам і пад. каго‑н.

[Ням. Staat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)