генера́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
Воінскае званне вышэйшага каманднага складу ўзброеных сіл, а таксама асоба, якая мае гэта званне.
Г.-маёр.
Г.-лейтэнант.
Г.-палкоўнік.
Г. арміі.
|| прым. генера́льскі, -ая, -ае.
Генеральскія пагоны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
генера́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
генера́л |
генера́лы |
| Р. |
генера́ла |
генера́лаў |
| Д. |
генера́лу |
генера́лам |
| В. |
генера́ла |
генера́лаў |
| Т. |
генера́лам |
генера́ламі |
| М. |
генера́ле |
генера́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
генера́л генера́л, -ла м.;
генера́л а́рмии генера́л а́рміі;
генера́л-полко́вник генера́л-палко́ўнік;
генера́л-лейтена́нт генера́л-лейтэна́нт;
генера́л-майо́р генера́л-маёр.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
генера́л м. генера́л;
○ г. а́рміі — генера́л а́рмии;
г.-палко́ўнік — генера́л-полко́вник;
г.-лейтэна́нт — генера́л-лейтена́нт;
г.-маёр — генера́л-майо́р;
г. ад інфантэ́рыі — уст. генера́л от инфанте́рии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
генера́л, ‑а, м.
Воінскае званне або чын вышэйшага каманднага і начальніцкага саставу ў арміі. // Асоба, якая мае гэта званне.
•••
Генерал ад інфантэрыі — самы высокі генеральскі чын у пяхотных войсках царскай арміі; асоба, якая мела гэта званне.
Генерал арміі — самае высокае званне генералаў; асоба, якая мае гэта званне.
Генерал-лейтэнант — другое па старшынству генеральскае званне; асоба, якая мае гэта званне.
Генерал-маёр — першае (малодшае) генеральскае званне; асоба, якая мае гэта званне.
Генерал-палкоўнік — трэцяе па старшынству генеральскае званне; асоба, якая мае гэта званне.
[Ад лац. generalis — агульны, галоўны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Генера́л ’генерал’ (БРС). Рус. генера́л, укр. генерал. У гэтым значэнні запазычанне (у бел. і ўкр. мовах, магчыма, праз рус.) з ням. General < франц. général. Параўн. Фасмер, 1, 401; Шанскі, 1, Г, 50. Ст.-бел. генералъ, енералъ, еноралъ ’судовы выканаўца’ < ст.-польск. jenerał, generał (< ням.); гл. Булыка, Запазыч., III.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
генера́л-губерна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У царскай Расіі: чыноўнік мясцовай адміністрацыі з вышэйшай ваенна-адміністрацыйнай уладай, які стаяў на чале генерал-губернатарства.
2. У краінах Садружнасці нацый: прадстаўнік англійскага манарха, які лічыцца кіраўніком дзяржавы.
|| прым. генера́л-губерна́тарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
генера́л-губерна́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
генера́л-губерна́тарскі |
генера́л-губерна́тарская |
генера́л-губерна́тарскае |
генера́л-губерна́тарскія |
| Р. |
генера́л-губерна́тарскага |
генера́л-губерна́тарскай
генера́л-губерна́тарскае |
генера́л-губерна́тарскага |
генера́л-губерна́тарскіх |
| Д. |
генера́л-губерна́тарскаму |
генера́л-губерна́тарскай |
генера́л-губерна́тарскаму |
генера́л-губерна́тарскім |
| В. |
генера́л-губерна́тарскі (неадуш.)
генера́л-губерна́тарскага (адуш.) |
генера́л-губерна́тарскую |
генера́л-губерна́тарскае |
генера́л-губерна́тарскія (неадуш.)
генера́л-губерна́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
генера́л-губерна́тарскім |
генера́л-губерна́тарскай
генера́л-губерна́тарскаю |
генера́л-губерна́тарскім |
генера́л-губерна́тарскімі |
| М. |
генера́л-губерна́тарскім |
генера́л-губерна́тарскай |
генера́л-губерна́тарскім |
генера́л-губерна́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
генера́л-адміра́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
генера́л-адміра́л |
генера́л-адміра́лы |
| Р. |
генера́л-адміра́ла |
генера́л-адміра́лаў |
| Д. |
генера́л-адміра́лу |
генера́л-адміра́лам |
| В. |
генера́л-адміра́ла |
генера́л-адміра́лаў |
| Т. |
генера́л-адміра́лам |
генера́л-адміра́ламі |
| М. |
генера́л-адміра́ле |
генера́л-адміра́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
генера́л-аншэ́ф
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
генера́л-аншэ́ф |
генера́л-аншэ́фы |
| Р. |
генера́л-аншэ́фа |
генера́л-аншэ́фаў |
| Д. |
генера́л-аншэ́фу |
генера́л-аншэ́фам |
| В. |
генера́л-аншэ́фа |
генера́л-аншэ́фаў |
| Т. |
генера́л-аншэ́фам |
генера́л-аншэ́фамі |
| М. |
генера́л-аншэ́фе |
генера́л-аншэ́фах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)