геліё́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. геліё́метр геліё́метры
Р. геліё́метра геліё́метраў
Д. геліё́метру геліё́метрам
В. геліё́метр геліё́метры
Т. геліё́метрам геліё́метрамі
М. геліё́метры геліё́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

геліёметр м., астр. гелио́метр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

геліёметр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння бачных дыяметраў нябесных свяціл, а таксама малых вуглоў паміж свяціламі.

[Ад грэч. hēlios — сонца і metréō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геліё... (а таксама гелія...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да Сонца, сонечнага выпрамянення, напр.: геліёграф, геліёметр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гелио́метр астр. геліёметр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

геліё... (а таксама гелія...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да Сонца, сонечнага выпрамянення, напрыклад: геліёметр, геліетэрапія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)