геліяфі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
геліяфі́т |
геліяфі́ты |
| Р. |
геліяфі́ту |
геліяфі́таў |
| Д. |
геліяфі́ту |
геліяфі́там |
| В. |
геліяфі́т |
геліяфі́ты |
| Т. |
геліяфі́там |
геліяфі́тамі |
| М. |
геліяфі́це |
геліяфі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
геліяфі́т, -ту м., бот. гелиофи́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гелиофи́т бот. геліяфі́т, -ту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)