гебраі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гебраі́ст |
гебраі́сты |
| Р. |
гебраі́ста |
гебраі́стаў |
| Д. |
гебраі́сту |
гебраі́стам |
| В. |
гебраі́ста |
гебраі́стаў |
| Т. |
гебраі́стам |
гебраі́стамі |
| М. |
гебраі́сце |
гебраі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гебраі́ст м., лингв. гебраи́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гебраі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спецыяліст у галіне гебраістыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гебраи́ст лингв. гебраі́ст, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)