Навука аб гісторыі развіцця, складзе і будове зямной кары, аб размяшчэнні ў ёй карысных выкапняў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Навука аб гісторыі развіцця, складзе і будове зямной кары, аб размяшчэнні ў ёй карысных выкапняў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| геало́гіі | |
| геало́гіі | |
| геало́гію | |
| геало́гіяй геало́гіяю |
|
| геало́гіі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
○ дынамі́чная г. — динами́ческая геоло́гия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Навука аб гісторыі і будове зямной кары і месцазнаходжанні карысных выкапняў.
[Ад грэч. gē — зямля і lógos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
геоло́гия
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эвалюцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які звязаны з эвалюцыяй, з’яўляецца эвалюцыяй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дынамі́чны
1. динами́ческий;
2. динами́чный, динами́ческий;
○ ~ная
д. стэрэаты́п — динами́ческий стереоти́п
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дынамі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да дынамікі (у 1 знач.); звязаны з рухам, з дзеяннем сілы.
2. Багаты рухам, дзеяннем, унутранай сілай.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)