Гвіне́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гвіне́я
Р. Гвіне́і
Д. Гвіне́і
В. Гвіне́ю
Т. Гвіне́яй
Гвіне́яю
М. Гвіне́і

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папуа́сы, -аў, адз. -пуа́с, -а, м.

Карэннае насельніцтва Новай Гвінеі і некаторых астравоў Меланезіі.

|| ж. папуа́ска, -і, ДМ -а́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. папуа́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

песе́та, ‑ы, ДМ ‑сеце, ж.

Грашовая адзінка ў Іспаніі і Экватарыяльнай Гвінеі.

[Ісп. peseta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казуа́р, ‑а, м.

Буйная чорная птушка з дужымі трохпальцымі нагамі, якая водзіцца ў Паўночнай Аўстраліі, на Новай Гвінеі і прылеглых астравах.

[Фр. casoar з малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папуа́сы, ‑аў; адз. папуас, ‑а, м.; папуаска, ‑і, ДМ ‑пуасцы; мн. папуаскі, ‑сак; ж.

Карэннае насельніцтва Новай Гвінеі і некаторых другіх астравоў Меланезіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гвине́я-Биса́у Гвіне́я-Біса́у, род. Гвіне́і-Біса́у ж.;

Респу́блика Гвине́я-Биса́у Рэспу́бліка Гвіне́я-Біса́у.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яхі́дна ​1, ‑ы, ж.

1. Млекакормячая жывёліна атрада клаачных, накрытая іголкамі і поўсцю (водзіцца ў Аўстраліі, Новай Гвінеі, Тасманіі).

2. перан. Разм. Пра злога, каварнага чалавека. Не хлопец, а яхідна нейкая.

яхі́дна ​2, ‑ы, ж.

Ядавітая аўстралійская змяя сямейства аспідаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)