гаёвы гл. гай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаё́вы гаё́вая гаё́вае гаё́выя
Р. гаё́вага гаё́вай
гаё́вае		 гаё́вага гаё́вых
Д. гаё́ваму гаё́вай гаё́ваму гаё́вым
В. гаё́вы (неадуш.)
гаё́вага (адуш.)		 гаё́вую гаё́вае гаё́выя (неадуш.)
гаё́вых (адуш.)
Т. гаё́вым гаё́вай
гаё́ваю		 гаё́вым гаё́вымі
М. гаё́вым гаё́вай гаё́вым гаё́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гай, -ю, М аб га́і і у гаі, мн. гаі́, гаёў, м.

Невялікі часцей лісцевы лес.

Бярозавы г.

|| памянш. гаёк, гайка́, мн. гайкі́, гайко́ў, м.

|| прым. гаёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)