Verbum

анлайнавы слоўнік

гашэ́нне гл. гасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гашэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гашэ́нне ср. гаше́ние, туше́ние; задува́ние; см. гасі́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гасі́ць, гашу́, га́сіш, га́сіць; незак., што.

1. Спыняць гарэнне; тушыць.

Г. свечку.

2. перан. Перашкаджаць развіццю чаго-н.; заглушаць (жаданні, пачуцці).

Г. ініцыятыву.

3. Змяншаць ці спыняць дзеянне чаго-н. (спец.).

Г. хістанні.

Г. скорасць.

4. Рабіць што-н. несапраўдным, непрыгодным для далейшага ўжывання.

Г. доўг.

Г. паштовыя маркі.

5. Моцна ўдараць па чым-н. (разм.).

Г. абухом па дзвярах.

○

Гасіць вапну — дабаўляць вады ў вапну, каб атрымаць з яе белы парашок — будаўнічую гашаную вапну.

|| зак. загасі́ць, -гашу́, -га́сіш, -га́сіць; -га́шаны (да 1 знач.) і пагасі́ць, -гашу́, -га́сіш, -га́сіць; -га́шаны.

|| наз. гашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаше́ние

1. тушэ́нне, -ння ср., гашэ́нне, -ння ср.;

2. гашэ́нне, -ння ср.; см. гаси́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туше́ние^I тушэ́нне, -ння ср., гашэ́нне, -ння ср.; см. туши́ть^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утуше́ние

1. гашэ́нне, -ння ср., тушэ́нне, -ння ср.; см. утуша́ть;

2. пагаса́нне, -ння ср., патуха́нне, -ння ср.; згаса́нне, -ння ср., затуха́нне, -ння ср.; см. утуша́ться¹.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)